Foster Alan Dean NadchodzÄca burza

[ Pobierz całość w formacie PDF ]

Wexmiemy suubatary i przeszukamy wzgórza i kotliny po spira-
li, pani Luminaro. W ten sposób obejmiemy znacznie wi�ksz� powierzch-
ni�. Mo�e wpadła do jakiejS skalnej rozpadliny i złamała sobie nog�.
Zmartwiona Luminara pokiwała głow�. Wysokie siodło na grzbie-
cie suubatara z pewnoSci� pozwoli na bardziej skuteczne poszukiwania
ni� w�drowanie na piechot�. Wnioski, jakie si� nasuwały, nie były po-
cieszaj�ce. JeSli Barrissa naprawd� wpadła do jakiejS rozpadliny i jeSli
ta rozpadlina okazała si� doS� gł�boka, by dziewczyna straciła przy-
tomnoS�, mog� jej nigdy nie znalex�.
W tej właSnie chwili usłyszała wołanie.
Hej, wy tam! Tutaj jestem!
P�dem wymin�li par� odpoczywaj�cych suubatarów i ujrzeli obiekt
zmartwienia wszystkich obecnych, wyłaniaj�cy si� na czworakach zza
wystaj�cego skalnego bloku. W�ski korytarz był doskonale ukryty przed
wzrokiem ka�dego, kto nie stał na wprost niego i nie zagl�dał pod ka-
mie�.
Barrissa! Wszystko w& ! Luminara zwolniła nagle, a wyraz jej
twarzy szybko zmienił si� z zatroskanego w zagniewany Gdzie byłaS,
padawanko? Wsz�dzie ci� szukaliSmy. I& nic ci nie jest?
Nie, wszystko w porz�dku. Barrissa wypełzła z korytarza, wstała
i otrzepała r�ce, przeci�gaj�c si� lekko. A to nasi nowi przyjaciele.
Luminara odskoczyła w tył i nie ona jedna zareagowała w ten spo-
sób. Z ukrytego korytarza wylała si� fala hałaSliwych, rozgadanych,
poroSni�tych sierSci� dwunogów. W jednej sekundzie otoczyły ciasnym
kr�giem towarzyszy Barrissy i zacz�ły ich obmacywa� z takim samym
entuzjazmem i brakiem wszelkich zahamowa�, jak poprzednio j� sam�.
Suubatar! krzykn�ł jeden i wspi�ł si� na siodło wierzchowca
Kyakhty. Przewodnik zirytowany zmarszczył brwi i pop�dził w tamtym
kierunku.
152
Hej, ty, mały! Złax stamt�d! Złax natychmiast!
Br�zowo-niebieski Gwurranin, usadowiony na Srodkowych łopat-
kach oboj�tnego na wszystko suubatara, robił głupie miny do wSciekłe-
go przewodnika.
Nymgwah nooglik, głupio gadasz pupilek obcego bez włosów!
Mo�esz mi skoczy� skoczy�!
Ty mały& ! Kyakhta był gotów ruszy� z pi�Sciami na niezno-
Snego karzełka, ale Luminara go powstrzymała.
Daj sobie z nim spokój, Kyakhto.
Ale, pani Luminaro, to jest&
Powiedziałam, daj spokój. Chodx, poznasz ten lud.
Lud? mamrocz�c pod nosem Kyakhta niech�tnie posłuchał po-
lecenia Jedi. To nie lud. To banda brudasów.
Barrissa wyjaSniła przyczyny swojej długiej nieobecnoSci i Lumi-
nara zmi�kła. OpowieS� padawanki była krótka, ale bardzo intryguj�ca.
& no i przekonałam Tooqui, �eby oddał to, co zabrał, a przy oka-
zji przyprowadził całe swoje plemi� sko�czyła i z wahaniem popa-
trzyła na nauczycielk�. Obiecałam im coS w rodzaju przyj�cia.
Luminara zmarszczyła brwi.
To nie jest podró� dla przyjemnoSci, padawanko. Obi-Wanie, co
o tym s�dzisz?
Drugi Jedi zmarszczył brwi, ale po chwili, doS� niespodziewanie,
wybuchn�ł Smiechem.
Obietnica padawana nie wi��e Jedi, ale to nie znaczy, �e nie po-
winniSmy jej uszanowa�. Nie mamy grajków, a jeSli o mnie chodzi, to
chyba ju� swoje odpracowałem w dziedzinie przemysłu rozrywkowe-
go. Ale i tak mo�emy im pokaza� to i owo, no i da� im skosztowa� na-
szych potraw. Mo�e zgodz� si� na krótkie szkolenie z zakresu galak-
tycznej kultury zamiast Spiewu i ta�ca. Mo�e samo mi�dzyrasowe spo-
tkanie b�dzie dla nich wystarczaj�c� rozrywk�.
Tak naprawd� pomysły podró�nych, nie miały najmniejszego znacze-
nia. Gwurranie zdawali si� cieszy� i bawi� wszystkim, co robili lub mó-
wili ludzie. Czy chodziło o pokazanie urz�dze� technicznych, czy odsło-
ni�cie bezwłosego ciała o ró�nych odcieniach skóry, czy porównanie pi�-
ciu grubych ludzkich palców z trzema smukłymi palcami Ansionian, całe
plemi� było po prostu zachwycone. Absolutnie pozbawieni taktu Gwur-
ranie rozpełzli si� dosłownie wsz�dzie: po samych podró�nych, po drze-
mi�cych suubatarach, a nawet po jukach. Nikt jednak nie próbował nicze-
go zw�dzi�. Kiedy jakaS młoda osobniczka usiłowała przemyci� plasty-
cynow� osłon� juków, została natychmiast schwytana i surowo zbesztana
153
przez dorosłych. Luminara przekonała si� z radoSci�, �e pierwsze wi�zy
przyjaxni zostały zadzierzgni�te, nawet jeSli nie doszło do pełnego zro-
zumienia.
Oznaczało to w praktyce, �e przyjazne stosunki poł�czyły Gwurran
i ludzi. Dwaj naburmuszeni Alwari obserwowali cał� scen� w ponurym
milczeniu, toleruj�c harce plemienia, ale nie okazuj�c nawet odrobiny
zrozumienia do tego stopnia, �e Luminara nabrała ochoty zapyta� ich
o przyczyn� tej dziwnej niech�ci.
Có� to za miny, przyjaciele? zapytała. Czy�byScie mieli złe
doSwiadczenia z ich pobratymcami?
Nigdy w �yciu nie widziałem takich stworze�. Kyakhta wcisn�ł
si� w bok spokojnie oddychaj�cego suubatara, jakby si� obawiał, �e Gwur-
ranie załaduj� sobie odpoczywaj�ce zwierz� na ramiona i unios� w nie-
znanym kierunku. Nie znam tych istot i chyba nie chc� ich pozna�.
Alwari trzymaj� si� z daleka od takich górzystych terenów do-
dał Bulgan. Nic dziwnego, �e mój klan nie miał okazji si� z nimi spo-
tka�.
Oni przecie� nie ró�ni� si� od was tak bardzo zauwa�yła. S�
du�o mniejsi, to prawda. Ale dzi�ki temu powinni by� mniej niebez-
pieczni. A co z tego, �e ich oczy s� proporcjonalnie troch� wi�ksze od
waszych i �e w przeciwie�stwie do Alwarich s� całkowicie pokryci sier-
Sci�? Mówi� j�zykiem podobnym do waszego, wygl�daj� i zachowuj�
si� tak samo, jak przedstawiciele wielu innych plemion, jakie widzia-
łam w Cuipernam.
Nie Alwari zaprotestował zazwyczaj zgodny Bulgan. To tyl-
ko małe, głupie, ignoranckie dzikusy.
Ach, rozumiem. Odwróciła si�, �eby popatrze� na radoS�, z ja-
k� przyj�to pokaz działania samogrzej�cego si� pakietu prowiantów, za-
improwizowany przez Obi-Wana. Włochata widownia wydawała okrzy-
ki i piski zachwytu, jednoczeSnie prowadz�c mi�dzy sob� o�ywion�
konwersacj�.
A wi�c Alwari to wykształceni, inteligentni, dalekowzroczni
m�drcy, a Gwurranie to prymitywni ignoranci.
Milczenie przewodników było wystarczaj�c� odpowiedzi�.
Luminara skin�ła głow�, przygl�daj�c si� ka�demu z nich z osobna.
Czy nie tak samo mieszka�cy miast widz� Alwarich?
Kyakhta zmieszał si� nieco. Twarz Bulgana wykrzywiła si� dziwnie
przy próbie zrozumienia pytania. Wreszcie spojrzał na swojego przyja-
ciela i towarzysza. JeSli Alwari w ogóle mo�e zbaranie�, obu przewod-
nikom udało si� to osi�gn��.
154
Jest pani dobr� nauczycielk�, pani Luminaro. Kyakhta wstał
z miejsca. Zamiast wrzeszcze� i łaja�, pozwala pani swoim uczniom
dojS� do rozwi�zania własnymi metodami i własn� drog�. Spojrzał do
tyłu i wraz z Bulganem przez chwil� obserwowali oszałamiaj�co ruchli-
wych, ale poczciwych Gwurran z całkowicie nowej perspektywy. Mo�e
ma pani racj�. Mo�e oni s� po prostu ciekawscy, co nie oznacza, �e �yj�
z kradzie�y.
Dajcie im szans�. Tylko tego od was wymagam. Tak jak Barrissa
dała szans� tobie i Bulganowi.
To uczciwe postawienie sprawy. Kyakhta machn�ł r�k� na zgo-
d� i poszedł, �eby si� zapyta�, czy mo�e pomóc Obi-Wanowi w po-
kazie.
Luminara czuła si� tak, jakby właSnie poło�yła mały kamyczek [ Pobierz całość w formacie PDF ]

Odnośniki