[ Pobierz całość w formacie PDF ]
wladze, tym bardziej, ze wedlug grozby proroka Samuela, Pan go odrzucil.
9. Przetoz Saul krzywo patrzyl na Dawida od onegoz dnia i na potem.
Nastepnego dnia, wpadl Saul w szal. Gdy Dawid gral mu, aby jak zwykle rozproszyc
jego zadume, cisnal wen oszczepem, lecz ten zrecznym ruchem uniknal ciosu. Od
tego czasu usilowal Saul podstepnie usunac swego konkurenta. Staral sie wiec
wystawic go na niebezpieczenstwo sadzac, ze nieostrozny mlodzieniec zginie.
Obiecal mu reke swej córki, gdy ten pokona Filistynów.
25. I rzekl Saul: (Tak rzeczcie do Dawida: (Nie dbac król wiano, tylko chce miec
sto nieobrzezek Filistynskich, aby sie stala pomsta nad nieprzyjaciólmi
królewskimi; Lecz Saul myslal, jakoby Dawida podac w rece Filistynom.
Dawid jednak wyruszyl ze swym oddzialem na Filistynów, i zabil dwustu mezów i
przyniósl napletki ich. Tak rosla coraz bardziej jego slawa, lecz skutkiem tego
stawal sie coraz bardziej nienawistnym Saulowi.
ROZDZIAL XIX
1. I mówil Saul do Jonatana, syna swego, i do wszystkich slug swoich, aby zabili
Dawida. Ale Jonatan, syn Saula, milowal Dawida bardzo.
Za interwencja przyjaciela Dawida, Jonatana, mógl Dawid pozostac w dalszym ciagu
na dworze, lecz grozilo mu to smiercia.
8. I wszczela sie znowu wojna, a Dawid wyciagnawszy, walczyl przeciw Filistynom
i porazil ich porazka wielka, i uciekli przed obliczem jego.
9. I napadl zly duch Panski Saula, a siedzial w domu swym i dzierzyl oszczep, a
Dawid gral na harfie reka swa.
10. I chcial Saul przebic Dawida oszczepem ku scianie, ale Dawid uchylil sie
przed obliczem Saula, i oszczep bez urazenia go utknal w scianie.
A wiec niespokojnemu monarsze nie wystarczalo to, ze przeciwnik jego zszedl mu z
oczu; poslal sluzbe do domu Dawida, aby go tam zabito. Lecz i tu chybil. Dawid
przy pomocy swej zony i szwagra, Jonatana uszedl. Przejsciowe schronienie
znalazl u kaplana Samuela w Ramacie, a nastepnie u kaplana Achimelecha w Nobie.
Ale i tu nie mógl dluzej pozostac, opuscil wiec swa ojczyzne, udajac sie w
niedostepne góry Juda, wraz ze swa rodzina i banda niezadowolonych z króla
ludzi, gotowych na wszystko.
ROZDZIAL XXII
2. I zeszli sie do niego wszyscy, którzy byli utrapieni, i wszyscy, którzy byli
dluzni, i wszyscy, którzy byli w gorzkosci serca, i zostal ich ksiazeciem; a
bylo ich przy nim okolo czterystu mezów.
Saul zas, okrutnie ukaral Achimelecha i wszystkich kaplanów w miescie, gdzie
Dawid znalazl schronienie.
16. I rzekl król: (Smiercia umrzesz, Achimelechu, ty i wszystek dom ojca twego(.
18. I rzekl król do Doega: (Obróc sie ty, a rzuc sie na kaplanów(. A tak
obróciwszy sie Doeg Edumejczyk, rzucil sie na kaplanów, i zabil onegoz dnia
osiemdziesieciu i pieciu mezów, którzy nosili efod lniane.
19. A Nobe, miasto kaplanskie, porazil ostrzem miecza, od meza az do niewiasty,
od malego az do ssacego, i woly, i osly, i owce wysiekl ostrzem miecza.
Nienawisc ku rywalowi obudzila w Saulu okrucienstwo i krwiozerczosc. Pragnal za
wszelka cene zgladzic Dawida. Dawid tymczasem ze swym oddzialem blakal sie po
puszczy, a slawa jego rosla w wielkim pospiechu. Opowiadano sobie cuda o jego
mestwie i szlachetnosci. Gdy jednak Saul nie przestawal go scigac, uciekl on do
wrogów swego kraju Filistynów. Goscine znalazl u króla Achisa, który pozwolil mu
zamieszkac w miescie Syceleg. Ale i tu bezczynnie nie usiedzial. Przyzwyczajony
do wojny podjaz-dowej, wypadal na ludy oscienne Gerzytów i Amalekitów, biorac
lupy i nie dzielac sie z nikim. Królowi Achisowi mówil, ze walczyl ze swymi
rodakami. Ta podwójna gra zyskal sobie Dawid zaufanie króla Achisa, który ufajac
mu nie podejrzewal go o nic takiego. Gdy doszlo do walnej rozprawy miedzy
Filistynami i wojskami Saula, Dawid ze swymi ludzmi pociagnal z królem
Filistynskim. Ksiazeta jednak Filistynscy byli bardziej przewidujacy od swego
króla. Ci spodziewajac sie zdrady ze strony Dawida ostrzegli króla.
ROZDZIAL XXIX
4. i rozgniewali sie nan ksiazeta filistynscy, i rzekli mu: (Niech sie ten maz
wróci i niech siedzi na swym miejscu, na któremes go postawil, a niech z nami
nie chodzi na wojne, aby nam nie byl przeciwnikiem, gdy sie po-tykac poczniemy;
bo jakoz inaczej bedzie mógl przejednac pana swego, jeno glowami naszymi(.
6. A tak wezwal Achis Dawida i rzekl mu: %3ń
7. Przetoz teraz wróc sie, a idz w pokoju i nieczyn nic, coby bylo przeciwnego w
oczach ksiazat Filistynskich.
Dawid odprawiony, dowiedzial sie o nieszczesciu.
ROZDZIAL XXX
1. A gdy sie wrócil Dawid i mezowie jego do Sycelegu, byl dzien trzeci, jako
Amalekici uderzyli byli z poludniowej strony na Syceleg i porazili byli Syceleg,
i podpalili go byli ogniem.
2. I zabrali z niego w niewole niewiasty, od najmniejszego az do wielkiego, a
nie zabili nikogo, ale zawiedli z soba i odeszli droga swoja.
6. I zafrasowal sie Dawid bardzo, bo go lud chcial ukamienowac, ...Dawid
bezzwlocznie udal sie w poscig i dogonil Amalekitów.
17. I bil ich Dawid od wieczora az do wieczora dnia drugiego,%3ń
18. A tak odebral Dawid wszystko, co byli zabrali Amalekici, i dwie zony swe
odebral.
Dziwne i bolesne musialo sie wydac ludnosci, ze wówczas, gdy kraj zemieszkiwany
przez Zydów krwia ich wlasna sie zalewal, a Dawid bedacy niegdys ulubiencem
ludu, nie spieszyl z pomoca wspólplemiencom, a na-wet nie zerwal przymierza z
Filistynami. Zdobyte na Amalekitach lupy ( tym razem ( rozdzielil miedzy swych
towarzyszy, czesc zas znaczna poslal Starszym" w Juda aby zyskac ich
przychylnosc. A tymczasem:
ROZDZIAL XXXI
[ Pobierz całość w formacie PDF ]