[ Pobierz całość w formacie PDF ]
kim jest i jaka jest ta kobieta, która go dotyka, bo to grzesz-
nica (w. 33).
Ale Jezus znał jego myśli i rzekł: Szymonie, mam ci
coś do powiedzenia . I Jezus opowiada pewną prostą
historię, którą rozumie tylko Szymon.
112 nadzieja.pl
To Know God
wersja dla Adobe Acrobat Reader, 2002
Pewien wierzyciel miał dwóch dłużników. Jeden był
dłużny pięćset denarów, a drugi pięćdziesiąt. A gdy oni
nie mieli z czego oddać, obydwom darował. Który więc
z nich będzie go bardziej miłował?
A Szymon, odpowiadając, rzekł: Sądzę, że ten,
któremu więcej darował .
A on mu rzekł: Słusznie osądziłeś .
Płynie stąd wniosek, że im więcej nam odpuszczono,
tym bardziej miłujemy. Jest to zasada uniwersalna i ponad-
czasowa.
A teraz trzeba tylko dodać jeszcze jeden tekst
z Ewangelii Jana: Jeśli mnie miłujecie, przykazań mo-
ich przestrzegać będziecie (14,15). Oznacza to, że je-
żeli zaczynamy rozumieć Boże przebaczenie, zauważy-
my, iż nie prowadzi ono absolutnie do przyzwolenia
na grzech czy też do taniej łaski. Ono prowadzi do po-
słuszeństwa.
Przebaczenie, łączność, posłuszeństwo
Z naszymi ludzkimi ograniczeniami trudno nam
przyjąć tak nieograniczone przebaczenie. Tylko wtedy, gdy
ciągle poszukujemy Jezusa, gdy staramy się Go lepiej po-
znać i bardziej Mu ufać, tylko wtedy doświadczamy tego,
co możemy wcześniej znać z teorii miłości i przebacze-
nia Bożego. Kiedy Go miłujemy, wtedy jesteśmy Mu po-
słuszni. A jednak mimo że wzrastamy w ufności, w miło-
ści i we wspólnocie z Nim, często wymykamy się z Jego
rąk. Wtedy, gdy upadamy, popełniamy błędy i grzeszymy,
musimy ponownie ze skruchą przyjść do Niego nawet
siedem razy jednego dnia.
nadzieja.pl 113
Morris Venden
ABY POZNA BOGA
Jest więc rzeczą możliwą, by wzrastający w wierze
chrześcijanin odkrył w swoim życiu świadomy grzech i rów-
nocześnie kontynuował związek z Jezusem. Taki wniosek
wypływa z fragmentów Biblii, które omówiliśmy w tym
rozdziale. Uczniowie mieli łączność z Bogiem i równocze-
śnie byli świadomi swego grzechu. Ale gdy studiujemy
dalej, nasuwa się kolejny wniosek. Chociaż jest to możli-
we, by utrzymywać z Bogiem łączność i jednocześnie po-
pełniać grzechy, to wcześniej czy pózniej, albo jedno, albo
drugie musi zniknąć.
Judasz był szczególnym uczniem. Miał bystry umysł
i przyjął poselstwo. Rozumiał też tę prawdę, że bez wąt-
pienia albo grzech, albo łączność z Bogiem, kiedyś znik-
nie z jego życia.
Judasz powiedział: Nie chcę zrywać z moim grze-
chem . Tak więc świadomie zerwał kontakty z Bogiem i po-
został przy grzechu.
Doszliśmy zatem do problemu ulubionego grzechu,
grzechu zarozumialstwa, wyniosłości takiego rodzaju
grzechu, który jest dowodem, że stoimy na niebezpiecznym
gruncie. Gdy decydujemy się na przerwanie kontaktów
z Jezusem czy też rezygnujemy z nich całkowicie wybiera-
jąc grzech, wtedy znajdujemy się w niebezpieczeństwie.
Być może spotkaliście ludzi, którzy nie chcieli stać
się zbyt religijnymi, ponieważ obawiali się, że ich życie się
zmieni. Być może spotkaliście ludzi religijnych, którzy nie
chcieli posunąć się już ani o krok w kontaktach z Chry-
stusem, gdyż nie pragnęli już żadnych dalszych zmian
w swoim stylu życia. Takim człowiekiem był Judasz. Lecz
inni uczniowie pozostali przy Jezusie. I nic nie mogło odłą-
czyć ich od Niego.
114 nadzieja.pl
To Know God
wersja dla Adobe Acrobat Reader, 2002
Klasycznym przykładem przeciwieństwa Judasza jest
Jan, umiłowany uczeń. Jan, tak samo jak Judasz, miał złe
cechy. Ale Jan był człowiekiem, który zawsze był przy Je-
zusie. Jako jeden z pierwszych został uczniem Chrystusa.
Słuchał kazań Jezusa i widział Jego cuda. Był w ogrodzie
Getsemane, na dziedzińcu Kaifasza, przy krzyżu, u grobu
Zbawiciela. Jan zawsze był blisko Jezusa. Miał jednak pro-
blemy. Razem ze swym bratem prosił o pozwolenie, aby
spuścić z nieba ogień na wioskę samarytańską. On, jego
brat i jego matka przyszli do Chrystusa, aby się ubiegać
o zaszczytne miejsca w królestwie Bożym jeden miał-
by zasiąść po prawej stronie Jezusa, drugi po lewej. Nazy-
wano go synem gromu, ale on zdecydował się pozostać
przy Jezusie i udowodnił, że jeśli ktoś trwa w łączności z Je-
zusem, wcześniej czy pózniej grzech musi zniknąć z jego
życia. Taka jest zasada.
Widzimy także Jana wiele lat pózniej. Jest jedynym,
który pozostał przy życiu, wszyscy inni uczniowie zginęli
męczeńską śmiercią. Jan przebywał na wyspie Patmos,
gdzie spisał poselstwo samego Jezusa. Napisał listy, w któ-
rych m. in. znajdujemy takie słowa: Umiłowani, miłujmy
się nawzajem, gdyż miłość jest z Boga, i każdy, kto miłuje,
z Boga się narodził i zna Boga. Kto nie miłuje, nie zna
Boga, gdyż Bóg jest miłością (1 J 4, 7. 8). Jan się zmienił
został przemieniony przez łaskę.
Możliwe, że odwiedził go któryś z jego dawnych przy-
[ Pobierz całość w formacie PDF ]