[ Pobierz całość w formacie PDF ]
eldiri ordonon kaj subite du gardistoj lin portis al unu el
la ÿlositaj çambroj, kie ili lin metis sur la plankon kaj
poste malaperis.
Kiam li restis sola, Camphuis komprenis, ke ili enÿlo-
sis Tom en alian çambron. Li al si imagis la koleron de
la anglo kaj kiam li pensis pri la supermoderna manie-
ro laû kiu ili estis senpovigitaj, li eç, malgraû lia malmul-
te enviinda situacio, sin mokis pro la fido, kiun li havis
al sia revolvero.
Kvankam li ankoraû ne komprenis la utilon, li tamen
¸ojis, ke la gvardiestro al ili redonis la grenadojn, ne
konjektante kian potencan armilon li per tio al ili enma-
nigis. Fine liaj pensoj revenis al la kaûzo de la lastaj oka-
zintaîoj.
Li ne plu dubis, ke ili hazarde trovis vivosignon de
majoro Pike. Restis tamen enigmo, kiel li venis en tiun
teruran situacion kaj estis verÿajne, ke tio neniam estos
solvita konsidere, ke la majoro ÿajne perdis la pruden-
ton.
194
RADIANTA LOTUSO
eLIBRO
Febre pripensante tiujn aferojn, li estis turmentata de
brula soifo kaj sentis la komencon de granda kapdolo-
ro.
Mire li konstatis, ke ju pli grandi¸is la doloro, des pli
da sento revenis en liajn membrojn kaj post kelkaj vanaj
penoj li fine sukcesis iom movi siajn fingropintojn kaj
piedfingrojn. La paraliziteco iom post iom malaperis el
liaj muskoloj kaj post duonhora ekzercado, li reakiris la
povon super siaj brakoj kaj kruroj kaj kapablis duone
levi sin. Post nelonga tempo li povis stari kaj paÿeton
post paÿeto sin movante antaûen, li baldaû ree tute bon-
fartis.
Post kiam li longan tempon promenis en la çambro,
subite lin ekregis maltrankvilo pro Tom Hutley. Liaj ko-
lero kaj ven¸emo facile povis lin instigi al malprudenta
ago kaj çiu senpripensa faro aû esprimo povus al ili esti
fatala. Nun pli ol iam ili devis esti singardemaj, same por
sia propra intereso kiel por tiu de la kompatinda majoro
Pike.
La horoj intertempe malrapide forpasis kaj en la Do-
mo de la Sekreta Vivo çio restis mortsilenta. De ekster
Potala penetris al li malklara bruado: nedifineblaj sonoj
de la homamaso, kiu komencis la Lasarfestojn kaj de la
brutaroj.
Camphuis malsatis kaj suferante pro brula malpa-
cienco li jam ekdubis, çu oni iam malliberigos lin, kiam
195
RADIANTA LOTUSO
eLIBRO
fine, çirkaû la dekunua horo, aûdi¸is proksimi¸antaj pa-
ÿoj. La pordo malÿlosigis kaj krom la maljuna lamao an-
kaû la gvardiestro eniris en la çambron.
Sinjoro, Pantsjen Rinpotsje vin atendas, komunikis
la lamao.
Bonege, respondis Camphuis malvarme. Se vi bon-
volas al mi venigi mian serviston, mi povos alivesti kaj
purigi min.
Çi tiu preteksto por kontaktigi kun Tom Hutley subite
al li venis en lian kapon, sed ¸i pruvi¸is senutila por lia
celo.
Via servisto jam estas kondukita al Potala, sinjoro,
respondis la lamao.
Camphuis volis krude ekparoli, sed subite li kompre-
nis, ke plej sa¸e estas adapti¸i al la cirkonstancoj.
Nu, tiukaze via mastro devos kontentigi pri çi tia tua-
leto, li rimarkigis, indiferente levante la ÿultrojn.
La lamao ne respondis, sed kun la gvardiestro li an-
taûiris al Potala, kie li meze de longa koridoro estis en-
kondukata en grandan çambron, kies fenestroj donis
vidon sur la korton.
Sur estrado çe unu el la muroj sidis Dalai-lamao.
Dekstre de li sidis lia plej eminenta altoficulo, Tasji-
lamao kaj ankoraû trio da aliaj monaÛoj kaj fine Wuang-
ji kaj Lu Tszang. Kaÿe maltrankvile la in¸eniero konsta-
196
RADIANTA LOTUSO
eLIBRO
tis, ke Tom forestas kaj subite li ekdubis pri la bona fino
de çi tiu aventuro.
Aûtomate li metis la manon al la poÿo, en kiu trovi¸is
la grenado de Tom, kaj la konscio, ke li posedas armilon,
per kiu li, se necese, facile povus kontraûstari al centobla
superforto, revenigis liajn kura¸on kaj memfidon.
Trapasante kun levita kapo la salonon, li sentis, ke çiuj
çeestantoj lin observas per pikaj, malfidaj rigardoj, sed
li eç ne momenton perdis sian memfidon. Nur kiam li,
farinte malprofundan riverencon antaû la reganto, levis
la okulojn kaj renkontis ties akran, malamikan rigardon,
li sentis la îusan timon reveni kaj iom cedis sian fieran
sintenadon. Li subite ekhavis la senton, ke li staras an-
taû senkompata kaj senindulga ju¸isto kaj senvole li ek-
tremis, pensante pri la eblo de verdikto, kiu lin kondam-
nos al sama sorto kiel tiu de majoro Pike: dumviva resta-
do en unu el la stukitaj tomboj en la Domo de la Sekreta
Vivo . . .
197
RADIANTA LOTUSO
eLIBRO
ÇAPI TRO XXV
LA PRIDEMANDADO
amphuis havis la firman konvinkon, ke çi tiu inter-
Cparolado povos havi dan¸eran turni¸on kaj tial li
intencis singarde respondi kaj eç ne per unu vorto alu-
di la malkovron pri majoro Pike. Por sia presti¸o, de kiu
grandparte dependis lia sekureco, li tamen forte protes-
tos kontraû la malinda traktado, kiun spertis Tom kaj li.
Nia frato Wuangji revenis kun malbonaj komunikoj,
sinjoro, subite komencis Dalai-lamao per malvarma,
neafabla voço.
Camphuis fikse lin rigardis.
Sinjoro, kiam oni al mi petis veni tien çi, mi esperis
aûdi senkulpigon. Viaj subuloj çi nokte atakis min kaj
mian serviston. Oni kontraûle¸e nin enÿlosis sen man¸o
kaj sen trinko.
Tion dirinte la in¸eniero kaptis mokrideton de Wu-
angji kaj rememorante lian malsimpatian konduton
dum la voja¸o, li malatentis la intencitan singardemon
kaj lia kolero superregis.
Krom tio mi havas gravajn plendojn pri la viro, kiun
vi nomas frato Wuangji kaj pri la viro, kiu sidas flanke
de li, sinjoro, subite daûrigis la in¸eniero. Ili daûre min
198
RADIANTA LOTUSO
eLIBRO
trompis, malkaÿe pridubis mian findindecon kaj eç du-
foje atencis miajn posedaîojn.
Post tiuj vortoj aperis mokrideto çirkaû la buÿo de Da-
[ Pobierz całość w formacie PDF ]